به لبهایم مزن قفل خموشی که در دل قصه نا گفته دارم
ز پایم باز کن بند گران را
کزین سودا دلی آشفته دارم
کتابی خلوتی شعری سکوتی
مرا مستی و سکر زندگانی است
چه غم گر در بهشتی ره ندارم
که در قلبم بهشتی جاودانی است!

بغض توی گلویم مال نامه آقای کمانگر است یا بدهی ۸۰۰ میلیارد دلاری ایران تا سال ۹۱ که به چشم  می بینم چه بلایی سرمان خواهد آورد.