بعد از همه اون مذاکرات با مامان فکر می کنم که اگه کیسه بوکس افکار تو نبودم شاید هیچ وقت اینقدر به من خودم نزدیک نمی شدم . ولی اگه این من خودمو درست حسابی پیدا نکنم و نسازم یه روز به زودی از کیسه بوکس تو بودن خسته می شم و همه چی هورچک می ریزه و بوم نابود می شه. علیرغم این که می دونم نباید همه اش این شاخ اون شاخ بپرم و برم سراغ چیزای جدید و بهتره به جاش اونچه رو که تا حالا دیده ام و خونده ام دوباره با دقت تحلیل کنم - می تونی تصور کنی که این دوباره کاری برای من که حتی درس شب امتحان رو هم دو بار نمی خونم چقدر سخته- ، بازم چیزای جدید تحریکم می کنن! نگاه کن به سایت مجتمع فنی تهران (TAFE)L
چند دفعه تا حالا به خودم قول داده ام که این عادت وبگردی رو ترک کنم؟
پ.ن: این مال دیروز بود ولی چون اینترنت قطع شد سیوش کردم تا امروز بذارمش تو وبلاگ!