سعاد الصباح!

عشق

از خون خویش

صدای عجیبی می شنوم

آیا صدا، صدای عشق است؟!

زن نمازگزار

انگشتانت مثل شمع های کلیسا

روی میز می سوزند

و من

می خواهم که نماز بگزارم.

گنجشکان

از حرف هایی که پشت سر من و تو زده می شود

ناراحت نمی شوم

بلکه بر عکس

تمام پنجره های خانه ام را

به روی این شایعه ها باز می کنم

روی دستم برایشان دانه ء گندم می ریزم

اجازه می دهم

روی دامنم بازی کنند

زیرا شایعه های عاشقی در کشورم

مثل گنجشک ها زیبایند

و من از کشتن گنجشکان بیزارم.

کودکان بدجنس

از خشم تو خشمگین نمی شوم

از رعد و برق تو

و جنون طوفانهایت دلتنگ نمی شوم

خوب می دانم

همه ء ظرف هایی را که شکستی

و همه ء نادانی هایی را که مرتکب شدی

چیزی نیست مگر مقدمه ء تولد یک شعر.